Sunday 21 August 2011

Απόσπασμα από την απολογία του Χρηστου Τσιγαρίδα.

                                                                         (από την πρώτη δίκη για τον ΕΛΑ, Ιούλης 2004)
                                                                                                  


"Ας ρίξουμε, λοιπόν, μια ματιά στη δημοκρατία μας 1974-2004.
Μήπως μπορούν να μου πουν όσοι θέτουν αυτό το ερώτημα, πώς γίνεται κάθε χρόνο τα κέρδη των επιχειρηματιών να καλπάζουν, ενώ οι εργαζόμενοι γίνονται φτωχότεροι; Πώς γίνεται και το 8ωρο, αίτημα εργατικό, κατακτημένο με αίμα, έχει καταργηθεί στην πράξη; Σήμερα ο εργαζόμενος δουλεύει και τα Σαββατοκύριακα, κάνει και δεύτερη δουλειά καθημερινά, για να μπορέσει να αντεπεξέλθει στις ανάγκες διαβίωσής του.
Σ’ αυτή τη δημοκρατία δεκάδες είναι οι νεκροί από τα εργατικά ατυχήματα κάθε χρόνο, εκατοντάδες είναι αυτοί που γίνονται ανάπηροι, χιλιάδες είναι αυτοί που πεθαίνουν πριν την ώρα τους, επειδή εργάζονται σε ανθυγιεινές συνθήκες. Είδατε μήπως καμιά ενημέρωση στις εφημερίδες και τα κανάλια, που να εξηγεί γιατί συμβαίνουν αυτά και ποιος πραγματικά είναι υπεύθυνος; Η Ολυμπιάδα, η «νέα μεγάλη ιδέα του έθνους» έχει θεμελιωθεί πάνω σε κορμιά νεκρών εργατών, που για τα αφεντικά δεν είναι παρά άψυχοι αριθμοί. Κι όταν είναι μετανάστες, δεν γίνονται ούτε καν αριθμοί, γιατί τους έχουν αδήλωτους. Τα αφεντικά καθαρίζουν με κάποια αποζημίωση, με κάποιο επίδομα ανθυγιεινής εργασίας. Ένα επίδομα που αβαντάρουν τα ψευτοαριστερά κόμματα και η εργατική αριστοκρατία. Είναι σαν να λένε στους εργάτες «Κοιτάξτε, είναι νομοτελειακό να σας σκοτώσουν, τουλάχιστον εμείς διεκδικούμε να πληρώνεστε καλύτερα μέχρι να πεθάνετε». Το σύνθημα για υγιεινές και ασφαλείς συνθήκες εργασίας κάνει τζιζ, γιατί η προώθηση αυτού του συνθήματος συνειδητοποιεί τον εργαζόμενο και τον φέρνει σε αντιπαράθεση με το καθεστώς και όχι με το κάθε αφεντικό ξεχωριστό.


Γίνεται αίτημα πολιτικό και όχι αίτημα οικονομικό.
200.000 χρήστες σκληρών ναρκωτικών, 1.000.000 χρήστες διαφορετικών ουσιών (χάπια, αλκοόλ). Εκατοντάδες πεθαίνουν κάθε χρόνο. Και πως αντιμετωπίζεται αυτή η κατάσταση; Με κάποιες επιτροπές, για να κονομάνε τα μέλη τους, που ασχολούνται με 200-300 χρήστες κάθε χρόνο και με εμφανίσεις στην τηλεόραση που διαφημίζουν το έργο τους σαν να είναι η λύση του προβλήματος. Η διακίνηση των ναρκωτικών γίνεται ελεύθερα σε όλη την Ελλάδα, στα φανερά, μπροστά στα μάτια της Αστυνομίας και με τη συνεργασία της. Ποιος άλλος μηχανισμός θα μπορούσε να καλύψει αυτό το τεράστιο εμπόριο; Δισεκατομμύρια τα κέρδη. Επίλεκτα στελέχη της άρχουσας τάξης, με τεράστια κεφάλαια, κάνουν αυτό το εμπόριο, αλλά η αστυνομία κυνηγάει κάποιους χρήστες που γίνονται βαποράκια για να βγάλουν τη δόση τους. Τα ξέρετε εσείς από την πείρα σας ως δικαστές. Ένας τόνος ηρωίνης διακινείται κάθε μέρα κι αν πιάσουν 10-20 κιλά το χρόνο γίνεται εθνικό θέμα στις τηλεοράσεις. Κι αν πιάσουν στα πράσα κάποιον αστυνομικό, σπεύδουν τα ΜΜΕ να φωνάξουν «η εξαίρεση, η εξαίρεση είναι». Αυτή είναι η δημοκρατία, που αναφέρεστε;
Ποιος διαμορφώνει σήμερα την ιδεολογική και πολιτική συνείδηση των Ελλήνων; Η τηλεόραση. Τους προσφέρει μια πλασματική πραγματικότητα. Αποχαυνωμένοι όλοι παρακολουθούν ατελείωτες εκπομπές και σόου, τη Φάρμα, το Fame Story, Eurovision, την ιστορία των ούφο, δεκάδες εκπομπές με κουτσομπολιά του χειρίστου είδους, συνεντεύξεις με καλλιτέχνες που δεν έχουν να πουν τίποτα πέρα από το μανατζάρισμα του εαυτού τους, καλλιστεία, σίριαλ αμερικάνικα και βραζιλιάνικα έργα που περνάν ιδεολογίες και συμπεριφορές, πολύ χειρότερα από τα αντίστοιχα ελληνικά της δεκαετίας του 50, όπου ο παπάς και ο χωροφύλακας ήταν οι πάνσοφοι που έλυναν όλα τα προβλήματα και ο πλούσιος παντρευόταν πάντα τη φτωχή ή το ανάποδο, καταργώντας έτσι την ταξική πάλη. Όλα αυτά εν μέσω διαφημίσεων που περνάν το μήνυμα είναι ότι όποιος πίνει, τρώει ή καταναλώνει το διαφημιζόμενο προϊόν, έχει τουλάχιστο ένα κότερο, ένα άλογο και πολλές ωραίες γκόμενες ή γκόμενους γύρω του. Τα νέα είναι μόνο αναφορές σε νεκρούς, σε δυστυχήματα, σε σκάνδαλα, σε δηλητηριασμένες και μεταλλαγμένες τροφές, τρελές αγελάδες κ.λ.π., σε οτιδήποτε μπορεί να δημιουργήσει φοβία στον κόσμο. Τον προτρέπουν να κλειστεί στο καβούκι του. Να μην ασχολείται με τίποτα. Ας βλέπει τη Φάρμα, σίριαλ και ας τρέφεται με τις αμπελοφιλοσοφίες που λένε οι συμμετέχοντες. Νομίζετε ότι η φοβική κοινωνία που δημιουργείται και οικοδομείται είναι το αποτέλεσμα της τρομοϋστερίας και μόνο; Όχι βέβαια, είναι αποτέλεσμα κύρια της συνειδητής προπαγάνδας των ΜΜΕ που βέβαια χρησιμοποιούν και την τρομοϋστερία.
Αυτή η κοινωνία δεν δίνει ούτε καν «άρτο και θεάματα» που έδιναν οι Ρωμαίοι. Δίνει μόνο θεάματα. Εθνικοί ήρωες, αντιπρόσωποι του Έλληνα και της Ελλάδας, είναι τραγουδιστές και ποδοσφαιριστές που αμείβονται με εκατοντάδες εκατομμύρια το χρόνο, όταν ο συνταξιούχος, ο άνεργος παίρνει μερικές εκατοντάδες ευρώ το μήνα. Το σύνθημα «ελιά, ελιά και Κώτσο βασιλιά» σήμερα γίνεται «ελιά, ελιά και μεγάλε μας Ρουβά» ή «ελιά, ελιά και Εθνική Ελλάδος». Αυτός είναι ο πολιτισμικός άξονας που προωθείται σήμερα. Να μην ξεχάσουμε και την Ολυμπιάδα, που εκτός από μερικές εκατοντάδες παράγοντες και εταιρίες που τα κονόμησαν χοντρά, θα την πληρώνει ο ελληνικός λαός για τα επόμενα 100 χρόνια. Όπως μέχρι σήμερα πληρώνουμε τα χρέη του Τρικούπη που εξωράισε την Ελλάδα για να μπορούν οι ξένοι ιμπεριαλιστές να διακινούν τα προϊόντα με το μικρότερο δυνατό κόστος.
Χιλιάδες άνεργοι σήμερα, εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι αύριο, που το σύνολο του κομπραδόρικου ελληνικού κεφαλαίου θα μεταφερθεί στις νέες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που η εργασία πληρώνεται εξευτελιστικά και δεν υπάρχουν δικαιώματα των εργαζομένων. Ιδιωτικοποίηση της υγείας, ο φτωχός έχει δικαίωμα να πεθάνει στο ράντζο ή και την τύχη να πεθάνει πριν φτάσει στο ράντζο. Παιδεία που όχι μόνο αναπαράγει την ιδεολογία της κυρίαρχης τάξης, αλλά πλέον σχεδιασμένα κατευθύνεται στο να παράγει ανθρώπους με περιορισμένες και εξειδικευμένες γνώσεις που εξυπηρετούν τις κατευθύνσεις των πολυεθνικών και του μεγάλου κεφαλαίου. Ένα μεγάλο μέρος από το μικρό κομμάτι του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος που ανήκει στο δημόσιο παραχωρείται στους ιδιώτες. Ιδιωτική εκπαίδευση, ιδιωτική ασφάλιση, ιδιωτική υγεία.
Έχουμε βέβαια σαν πολίτες το δικαίωμα και την ελευθερία να ψηφίζουμε κάθε τέσσερα χρόνια τις πολιτικές οικογένειες και όσους αυτοί διαλέγουν, για να διαχειριστούν υπάκουοι στα αφεντικά τους, ντόπια και ξένα, τα σχέδια που εκπονούν οι τεχνοκράτες της παγκοσμιοποίησης.
Για όλα αυτά που ελλειπτικά περιέγραψα παραπάνω ενεργοποιείται και εφαρμόζεται το δόγμα για την ασφάλεια που είναι υπεράνω των νόμων, με πρόσχημα την τρομοκρατία, ενώ στοχεύει το μαζικό κίνημα και τις εκδηλώσεις του που αναπότρεπτα θα έρθουν.
Θα μπορούσα να πω πάρα πολλά ακόμα.
Να μιλήσω για τις «τυχαίες εκπυρσοκροτήσεις» αστυνομικών περιστρόφων, που πάντα βρίσκουν στόχο, όταν απέναντί τους είναι κάποιος μετανάστης, κάποιος Τσιγγάνος, κάποιος τοξικοεξαρτημένος, κάποιος απόβλητος της Δημοκρατίας μας. 70 νεκροί τα τελευταία χρόνια καταγγέλλει στην Βουλή ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Δ. Γκούσκος. 70 νεκροί!
Να μιλήσω για τους δεκάδες νεκρούς της μεταπολίτευσης στη διάρκεια κινητοποιήσεων του λαού μας, για τον Κουμή και την Κανελοπουλου, για τον Σιδέρη Ισιδωρόπουλο, για τη Βασιλακοπούλου, για τον Μαυροειδή, για τον Καλτεζά και τόσους άλλους.
Να μιλήσω για την τεράστια οικολογική καταστροφή; Για τα ατελείωτα διατροφικά σκάνδαλα, πότε με τις τρελές αγελάδες, πότε με τα μεταλλαγμένα, πότε με τα διοξινούχα κοτόπουλα; Σκάνδαλα που η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και η «δημοκρατία μας» τα ευλογούν και τα συγκαλύπτουν. Ξέρετε γιατί; Γιατί πίσω από αυτά τα σκάνδαλα, πίσω από το εμπόριο του θανάτου, κρύβονται τεράστια καπιταλιστικά συμφέροντα, εταιρίες κολοσσοί, που αδιαφορούν για την υγεία των ανθρώπων και ενδιαφέρονται μόνο για τα κέρδη τους. Παίρνουν τον θάνατο, τον τυλίγουν σε λαμπερά αμπαλάζ και μας τον πουλάνε. Αυτή είναι η «δημοκρατία» που αναφέρεστε;.
Να μιλήσω για τους πολέμους; Για το μακέλεμα ολόκληρων λαών, που η «δημοκρατία μας» συμμετέχει, είτε έμμεσα μέσω του ΝΑΤΟ, είτε άμεσα, όπως στο Αφγανιστάν και οσονούπω και στο Ιράκ. Σήμερα στην Ελλάδα οι απόψεις μερικών θρησκόληπτων και φονταμενταλιστών ακούγονται και προβάλλονται σαν αυταπόδεικτες αλήθειες, ενώ στην Αμερική χρησιμοποιούνται σαν άλλοθι, σαν στήριγμα για φρικαλέες πράξεις, για επιθετικούς πολέμους που έχουν σαν συνέπεια εκατομμύρια νεκρούς από τον άμαχο πληθυσμό, εκατομμύρια πεινασμένους.
Να μιλήσω, μήπως, για τις σκευωρίες που στήθηκαν ενάντια σε τόσους κοινωνικούς αγωνιστές; Ατελείωτος ο κατάλογος, ζητώ συγνώμη αν έχω ξεχάσει κάποιους: Ζηρίνης, Μπερτράν, Μπουκετσίδης, Κογιάννης, Μπέρκνερ, Μπουκουβάλας, Βογιατζή, Μπαλάφας, Λεσπέρογλου, Σκυφτούλης, Γιάννης Σερίφης. Όλοι αυτοί πιάστηκαν, φυλακίστηκαν, δικάστηκαν με βαρύτατες κατηγορίες και στο τέλος αθωώθηκαν πανηγυρικά, τελεσίδικα. Κι ερχόμαστε εδώ μέσα και αναρωτιόμαστε αν η Αστυνομία στήνει σκευωρίες και γιατί διάλεξε τους συγκατηγορούμενούς μου για να το κάνει; Πείτε μου, λοιπόν εσείς, γιατί διάλεξαν όλους όσους ανάφερα παραπάνω και δεν διάλεξαν κάποιους άλλους; Να μην παραβλέπετε την εμπειρία των τελευταίων 30 ετών, που είναι γεμάτη από σκευωρίες σε βάρος αγωνιστών που τελικά αθωώθηκαν, αφού πρώτα ταλαιπωρήθηκαν στα κρατητήρια, τις φυλακές και τα δικαστήρια.
Σταματώ εδώ, γιατί έχω αρχίσει να οργίζομαι. Δεν αντέχεται τόση υποκρισία. Δεν μπορεί, αυτοί που είναι υπεύθυνοι για τόσα εγκλήματα σε βάρος του λαού μας, σε βάρος της ανθρωπότητας, να γίνονται τιμητές μας."

No comments:

Post a Comment